Artikel van de meester -- februari 2002

door de meester —, via Benjamin Creme

Stapje voor stapje nadert de mensheid het punt dat zij een beslissing kan nemen. Gebeurtenissen dwingen regeringen om nieuwe antwoorden te vinden voor de lastige problemen die nu nog een oplossing trotseren.

Steeds meer horen zij nieuwe stemmen met nieuwe en uiteenlopende denkbeelden die pleiten voor een volkomen andere aanpak van hun dilemma. De gedachtevorm van de nieuwe richting van menselijk denken en handelen krijgt langzamerhand gestalte. Dit voorspelt, ondanks de huidige chaos, veel goeds voor de toekomst.

De landen komen er achter dat de oude methoden en mechanismen niet langer werken, dat de ene crisis na de andere alle voorwaartse ontwikkeling tenietdoet, terwijl de hulpkreten en eisen van de armen steeds aanhoudender en luider worden. Langzaam maar zeker begint de noodzaak van samen-delen te dagen in het denken van velen. Spoedig zal dit denkbeeld krachtig tot het bewustzijn van het ras doordringen en zal zich te zijner tijd in het menselijk denken vestigen als de ‘ontbrekende schakel’.

De mens is goddelijk
Vanzelfsprekend zullen aanvankelijk niet alle mensen de noodzaak van dit drastische en radicale antwoord op de moeilijkheden van de mens inzien. Het oude instinct van wedijver verdwijnt maar langzaam. Geleidelijk echter zullen de eenvoudige redelijkheid van samen-delen, de voordelen van samenwerking en het hernieuwde gevoel van welzijn door goed doen op een enkele na allen overtuigen. Een nieuw tijdperk van licht zal zich in de wereld openbaren.

In de gloed van deze openbaring zal de mens zich bewust gaan worden van zekere grondwaarheden van zijn bestaan en Wezen. Hij zal als een tastbaar feit weten dat hij deel uitmaakt van een grote broederschap die samen leeft, lijdt en sterft, als Eén; dat de scheidingen en verschillen, die voor velen zoveel betekend hebben en heel wat van het lijden hebben veroorzaakt, slechts schijn zijn; dat achter alle uiterlijke verschijnselen de onsterfelijke Mens staat die samen reist naar volmaaktheid en de ware uitdrukking van zijn goddelijkheid.

De wereld wordt zich bewust van de waarheid van het menselijk bestaan: de Mens is goddelijk, de uiterlijke uitdrukking van zijn ware realiteit als ziel. Door alle wisselvalligheden heen heeft de ziel over hem gewaakt en hem het pad getoond. Nooit heeft de ziel zich afzijdig gehouden van de strijd, het hoge streven of de aarzelende poging. Mens en ziel zijn Eén.

Dat is de waarheid die wacht op de ontdekking door de mens. De ziel wacht op deze komende openbaring. De mens is aan het einde gekomen van zijn leerlingschap voor het leven.

De ziel wijst van nu af aan een hoger en duidelijker pad aan.