De begoocheling van macht
door de meester —, via Benjamin Creme
Bij het begin van elk jaar viert de mensheid, vrijwel overal, de
gelegenheid van een nieuw begin en van voornemens voor verbetering van een of andere soort. Nu dit
jaar van spanning en crisis ten einde loopt, kunnen de mensen uitzien naar nieuw en constructiever
beleid en daden die het leven van iedereen ten goede zullen veranderen.
Deze periode van crisis zal spoedig ten einde lopen en gevolgd worden
door een tijd van experiment op elk gebied van menselijk leven. Immense, nieuwe vooruitzichten
wachten de mens terwijl hij worstelt met en streeft naar oplossing van de problemen die de wereld
momenteel bestoken.
Het denken van de meeste mensen is gericht op de politieke crisis die
de wereld dreigt te ontwrichten. Dit is vanzelfsprekend en onvermijdelijk. De hysterie die in de
Verenigde Staten is ontstaan door de gebeurtenissen van 11 september 2001 heeft een groot deel van
de wereld overspoeld. De vechtlustige woorden en toon van de Amerikaanse president hebben het vuur
van angst aangewakkerd, waardoor het vrijwel onmogelijk is een evenwichtig standpunt in te nemen.
Dat zo’n evenwichtig standpunt gewenst is, is duidelijk willen juiste beoordelingen en antwoorden
gegeven kunnen worden. Speculaties en geruchten overheersen in de huidige situatie en putten de
vitaliteit van de toekijkende wereld uit.
Kennis van de feiten
De eerste prioriteit is werkelijke kennis van de feiten. Deze is
moeilijk te vinden. Zoveel stemmen herhalen of schreeuwen hun tegenstrijdige informatie uit, zoveel
meningen worden verheven tot de status van feiten, dat maar weinige geloofd of met respect gehoord
kunnen worden. In zulke omstandigheden is het wijs voorzichtigheid en terughoudendheid te
betrachten.
Er zijn uitgebreide acties onderweg en beraamd, en weinigen kunnen
zien waartoe deze leiden. Ons standpunt is dat de gevolgen ervan zowel positief als negatief zullen
zijn; de vernietiging van een kille en hardvochtige tirannie ten koste van vele onschuldige levens
en de verdere ontwrichting van een gebied dat al in crisis verkeert.
Er zijn stemmen in Amerika en elders die tot voorzichtigheid manen,
maar die zijn niet sterk genoeg, zo lijkt het, om de toorn van de groep dwepers rond de president te
beteugelen. Zij zijn verdoold in de begoocheling van macht en er is veel voor nodig om hen tot rede
te brengen. De olierijke bodem van Irak is een té verleidelijk doel voor hun ongebreidelde hebzucht
en verlangen tot overheersing.
Niettemin moeten degenen die gekant zijn tegen de ontketening van een
gevaarlijke oorlog tegen Irak doorgaan hun verzet bekend te maken. Zij moeten hun wil versterken om
te betogen en te demonstreren, om hun stem te laten horen. Die roekeloze mensen moeten beseffen dat
de wereld hun niet toebehoort; dat indien ze regeren, zij dat volgens de wet moeten doen; dat vele
eerdere en grotere rijken door een dergelijke oorzaak ten onder zijn gegaan.
Deze onverschilligheid voor de wereldopinie kan slechts korte tijd
stand houden. Wereldgebeurtenissen, gebeurtenissen van een andere aard, ontwikkelen zich zo snel dat
ze de mensen van het verleden die vastgeroest zitten in de methoden van het verleden, achter zich
laten en hen stilzwijgend verbannen naar dat vervagende verleden.
Maitreya, de Grote Heer, treedt naar buiten en zal de weg wijzen.
Wees niet ontmoedigd, want alles zal goed komen.
|