Brieven van lezers -- oktober 2003

Sinds enkele jaren verschijnen een aantal van de Meesters, met name Maitreya en de Meester Jezus, op lezingen en transmissie-meditaties van Benjamin Creme. Zij verschijnen ook in verschillende gedaanten aan grote aantallen mensen overal ter wereld, van wie sommige naar Share International schrijven over hun ervaring. Wanneer de ervaring door de Meester van Benjamin Creme is bevestigd, wordt de brief gepubliceerd.

Deze ervaringen worden gegeven om te inspireren, te leiden of te onderrichten, vaak ook om te genezen of op te beuren. Heel vaak vestigen ze op grappige wijze de aandacht op een of andere vorm van onverdraagzaamheid tegenover bijvoorbeeld roken of drinken. In veel gevallen treden de Meesters op als reddende “engelen” bij ongelukken, in oorlogstijd, bij aardbevingen en andere rampen.

Zij gebruiken een ‘goede genius’, een gedachtenvorm die volkomen echt schijnt en waardoor de Meester Zijn gedachten kan uitdrukken. Zij kunnen naar willekeur verschijnen als man, vrouw of kind. Soms gebruiken Zij een bestaand persoon als ‘blauwdruk’, maar in de meeste gevallen is de ‘goede genius’ een geheel nieuwe schepping. Bijgaande brieven zijn voorbeelden van deze wijze van communicatie door de Meesters. Zonder uitdrukkelijk verzoek om anonimiteit, neemt de redactie aan dat de naam van briefschrijvers gepubliceerd mag worden en eventueel op de website Share-International.org gebruikt mag worden (alleen met vermelding van initialen en land).
Stuur uw brieven aan: Share Nederland/Brieven, Postbus 41877, 1009 DB Amsterdam.

M voor Maitreya

Op een zaterdagavond in april 2003 was ik bezig een wortel klein te snijden voor het avondeten. Het was een grote biologische wortel en ik sneed hem in de lengte in vieren en daarna in kleinere stukken. Ik was erg verbaasd op een van de stukken duidelijk een “M” te kunnen lezen. Ik dacht onmiddellijk “Maitreya” en deze gedachte gaf me een intens gevoel van vreugde. De “M” was te zien op een dun plakje. Het vreemde was dat ik de regelmatige “M” op de voor- en achterkant van dit plakje wel kon zien, maar niet op de naastgelegen plakjes. Rationeel probeerde ik er iets anders van te maken, maar de “M” was zo volmaakt. Ik was een beetje geschokt toen dit gebeurde. Is het misschien een teken?

RMC (Frankrijk).

De Meester van Benjamin Creme bevestigt dat Maitreya de letter “M” op de wortel manifesteerde.

Opmerkelijk

Op zaterdag 14 juni 2003 deed ik mee met een transmissie-meditatie in een openbare ruimte. Tussen de middag nam ik een pauze, alvorens weer terug te gaan. Ik ging winkelen met een vriendin. Het was druk op straat. In de menigte zag ik een bedelaar op de grond zitten en automatisch haalde ik een munt van 50 cent uit mijn zak. Tot mijn verbazing zag ik dat er voor hem een rijtje verschillende bankbiljetten lag als een klein straatbankje. Ik kon niet geloven dat mensen de biljetten gegeven hadden. Terwijl ik keek waar mijn vriendin was, sprak een robuuste jonge Turkse man me aan; hij droeg een groen T-shirt en had een donkere zonnebril op. Ik was even bang dat hij een agressieve toon zou kunnen aanslaan, maar hij vroeg: “Wat vind je ervan?” Mijn verwarring nam toe. Hij zei: “Voor mij betekent het dat ik een bankbiljet zou kunnen pakken.” Ik zei: “Misschien laat het zien dat er genoeg geld in de wereld is, maar dat het niet eerlijk verdeeld is.” (Ik begreep mijn eigen woorden niet, want in dit geval had de bedelaar het geld.) De jongeman zei: “Dat is wat ik altijd zeg” en daarmee namen we afscheid.

Geld is voor mij ook een zorg en deze maand moest ik meer rekeningen betalen dan gewoonlijk. Ik kan niet geloven dat deze ontmoeting toeval was — misschien was het een les voor me. Was de bedelaar Maitreya en de jonge “Turkse” man de Meester Jezus?

HP, Hamburg (Duitsland).

De Meester van Benjamin Creme bevestigt dat de bedelaar Maitreya was en de jonge “Turkse” man de Meester Jezus.

Wie de pet past

Op Benjamin Creme’s lezing in New York op 23 juli 2003 zag ik een zwarte Amerikaan. Hij was van gemiddelde lengte en lichaamsbouw, ongeveer 65 jaar oud en had grote, bruine ogen. Hij droeg een bruin overhemd met knopen, donkerbruine tweedpantalon, witte mocassinachtige schoenen en een ongewone pet gemaakt van dicht geweven stro. De pet trok mijn aandacht – hij was in elk opzicht perfect. Het model was perfect, hij was lichtbruin van kleur en van volkomen schoon stro. Ik had hem eerder gezien en het was me toen al opgevallen dat hij blijheid uitstraalde. Het liep tegen het einde van de lezing en ik was achter in de zaal in gesprek met twee medewerkers. We probeerden vast te stellen wie onder het gehoor de Meesters en Maitreya waren. [De heer Creme had verteld dat zij aanwezig waren.]

Op dat moment stond de man met de ongewone pet achter in de zaal tegen de muur geleund en luisterde aandachtig naar wat de heer Creme zei. Hoewel het niet op zijn gezicht te zien was, leek hij te lachen – als een innerlijke lach. Ik vertelde de medewerkers dat ik dacht dat hij Maitreya was en wees op de ongewone pet. Ik keek naar hem en vroeg innerlijk: “Als u Maitreya bent wilt u me dan een teken geven — met uw hoofd knikken of uw hoofd draaien misschien?” Precies toen draaide hij zijn hoofd erg langzaam en doelbewust alsof hij de omgeving afspeurde, maar hij keek me niet aan.

Een paar minuten later liep ik dichter naar waar hij stond en sprak kort met een medewerker die in de buurt zat, en bleef daar een ogenblik staan. De man met de pet liep langs me heen en zei: “U doet het goed,” liep de hal in en ging weg. Kan de Meester zeggen of deze man Maitreya was?

AS, New York (VS).

De Meester van Benjamin Creme bevestigt dat de “man met de pet van stro” inderdaad Maitreya was.

Kindervisioen

Het was een zonnige zomerdag en ik was thuis de was aan het sorteren, toen mijn 9-jarige dochter Natasja uit de tuin naar binnen kwam hollen. Haar gezicht was rood en haar ogen vol tranen en ze leek nogal ontdaan. Zij barstte uit dat zij zojuist Maitreya had gezien! Mijn dochter weet hoe Maitreya er uitziet omdat we een groot schilderij van hem in onze hal hebben hangen en vele nummers van Share International en soortgelijke literatuur in huis hebben.

Ik was nogal verrast door deze uitbarsting en vroeg haar wat ze bedoelde. Had ze net een foto van hem gezien in een krantenartikel of zo? Zij heeft het voorval zelf als volgt opgeschreven: “Ik was in de tuin aan het spelen met onze hond. Mijn oudste broer Steve praatte met zijn neef Richard over werk. Ik keek op naar mijn broer en een figuur van Maitreya stond in diens plaats. Of Maitreya nu op de plaats van Steve stond of pal voor hem, weet ik niet. Steve was er nog, maar ik kon hem niet erg duidelijk zien. Ik kon niets horen.

Het was alsof ik een paar minuten doof was. Het beeld van Maitreya leek van dunne rook gemaakt en hij stond daar maar en keek naar me, met zijn handen ineengevouwen onder zijn middel, en hij lachte naar me. Hij was gekleed in een wit gewaad, had een witte hoed op met rondom een blauwe band (zoals op het schilderij in de hal). Steve boog zich en aaide de hond, en het beeld van Maitreya begon te verdwijnen. Ik knipperde met mijn ogen en wreef in mijn ogen en voelde me tegelijkertijd gelukkig en verdrietig. Toen kon ik de machines horen en de vogels die in de bomen zongen. Ik rende toen naar mijn moeder om haar te vertellen wat er net gebeurd was. Ze dacht dat ik het verzonnen had.”

Mijn dochter is gewoonlijk niet het type dat dingen verzint, maar hier had ik mijn vraagtekens bij. Hoewel haar oudste broer en neef erbij waren geweest, hadden zij niets gezien. Ze kwam opgewonden naar me toe rennen — toch was haar gezicht rood, had ze tranen in haar ogen en beefde. Ik was verbijsterd. Ik geloof dat ze iets zag. Heeft ze echt Maitreya gezien?

BH, Somerset (GB).

De Meester van Benjamin Creme bevestigt dat Maitreya een halfvast beeld van Zichzelf manifesteerde, dat Natasja zag.

Twee brieven van dezelfde persoon:

Snelle genezing

(1) Het was een beroerde dag geweest, het werk was eentonig en moeilijk, de avondcursus duurde lang. Ik was misselijk van de pizza die ik had gegeten. Ik voelde me ellendig en erg moe. Mijn ogen deden pijn en ik had hoofdpijn. In de bus op weg naar huis maakte het ritme van afwisselend rijden en stoppen dat ik me nog belabberder voelde. Ik hield mijn hoofd in mijn handen.

Er stapte een oude man in die schuin voor me ging zitten. Hij had een lange witte baard, kleine kraalogen, was kaal en droeg een zwarte hoed en lange zwarte jas. Hij had ook een diplomatenkoffertje bij zich. Ik betrapte hem er op dat hij intens naar me zat te staren. Ik vond dat niet zo prettig, maar dacht alleen maar: “Wat geeft het ook,” en ging verder met mijn slapen te masseren.

Na een poosje voelde ik een plotselinge golf van iets; een of andere soort energie die ineens in mijn hoofd kwam. Ze leek te trillen en rond te draaien en de onbehaaglijkheid die ik had gevoeld op te lossen. Het was onomstotelijk energie en een sterke.

Ik keek op en de man keek nog steeds naar mij. Zijn hand tikte nu op het diplomatenkoffertje dat op zijn schoot lag, steeds in een ritme van twee: tik tik … tik tik … Elke keer als hij op zijn koffertje tikte, voelde ik een nieuwe golf van deze energie. Hij keek nu vol verwachting naar me, als om te vragen: “Helpt dit? Voel je iets?” Ik keek naar beneden, deels omdat ik niet begreep wat er gebeurde en deels omdat ik niet wilde dat hij ophield. De energie bleef komen en trillen en ik voelde me steeds beter. Een vrouw die voor me zat, draaide zich om en keek lachend naar me, alsof ze wilde zeggen: “Zie je wel? Voelt dat niet fijn?” of, zoals ik toen dacht, misschien kreeg zij ook iets van die energie. Zij leek te weten dat er iets gebeurde.

Toen het tijd voor me was om uit te stappen voelde ik me veel beter, ik had weer energie en de pijnen waren verdwenen. Ik stond op, keek naar die man, lachte en bedankte hem verlegen. Verlegen, omdat hoewel ik wist dat hij degene was die mij genezing had gegeven, de ervaring zo ongewoon en ver boven mijn bevattingsvermogen uitging, dat ik gewoon niet te zeker van mezelf kon zijn. Hij zei zo iets als: “Neem rust,” of “Doe kalm aan.” Ik ging naar huis en voelde me de rest van de nacht heel goed. Kunt u me vertellen wie zij waren?

De Meester van Benjamin Creme verklaart dat de “oude man” Maitreya was. De “vrouw” was de Meester Jezus.

Koele behandeling

(2) Het was een erg koude, ik kan wel zeggen ijskoude, en winderige dag in New York. Ik kan niet goed tegen de kou. Ik denk dat ik vijf lagen kleding aan had waaronder mijn warmste jas, maar die hielden me helemaal niet warm. De wind was zo sterk en meedogenloos dat hij tot mijn botten doordrong. Ik wandelde van mijn bank naar een restaurant, een wandeling van één huizenblok maar het was een marteling voor me. Ik kon alleen maar denken aan hoe zo snel mogelijk bij het restaurant te komen, zodat ik weer binnen zou zijn.

Halverwege kwam er een Indiase man naar me toe en vroeg om wisselgeld. Hij droeg geen hoed of handschoenen en alleen maar een dun jack dat openhing, de rits was zelfs niet dicht. Maar, omdat ik op dat moment maar aan één ding kon denken, zei ik alleen maar: “Het spijt me,” en bleef lopen (daarbij komt dat ik mijn portemonnee onder mijn jas bewaar, en ik wilde mijn jas niet losknopen). Maar ik zag zijn reactie. Hij keek omhoog en legde zijn hand op zijn voorhoofd en maakte een grimas als om te zeggen: “O nee, Camille. Dat was niet het goede antwoord!” Hij vervolgde zijn weg en ik bleef hem nakijken tot ik hem, vanuit het restaurant, niet meer kon zien. Vreemd genoeg maakte hij de indruk dat hij in zijn dunne kleding minder last had van de kou dan ik met al mijn lagen. Ik voelde me er ellendig over en echt hulpeloos dat ik niet voldoende over mijn eigen zorgen heen kon denken om deze persoon die zelfs geen jas droeg, te helpen. Wie was deze man?

CL, New York (VS).

De Meester van Benjamin Creme verklaart dat de “Indiase man” de Meester Jezus was.