Evolutie versus de scheppingsleer
door de Meester —, via Benjamin Creme (9 november 2008)

 

Veel mensen geloven, of zeggen te geloven, dat deze wereld zoals ze nu is, niet ouder is dan 5000 jaar; dat de mens en alle schepsels van het dierenrijk en de rotsen van het delfstoffenrijk in enkele dagen geschapen zijn, volledig ontwikkeld en in alle aspecten voltooid.
Zij zijn van mening dat evolutie een mythe is, dat het scheppingsverhaal in de christelijke Bijbel letterlijk waar en juist is. Wie een dergelijke theorie aanvaardt, moet zijn ogen sluiten voor de wetenschap in het algemeen, en de wetenschappen van geologie, antropologie, paleontologie en archeologie in het bijzonder.
Het is inderdaad waar dat er een tijd was dat er nog geen mensen op Aarde waren, toen in hun plaats dinosaurussen van enorme omvang heersten en ronddoolden. Het is eveneens waar dat, naar Onze berekening, de geschiedenis van de Mens oneindig veel ouder is dan de huidige wetenschap aanneemt. Naar de huidige berekening is de mensheid hooguit ongeveer vijf of zes miljoen jaar oud. Maar volgens Onze wetenschap en traditie bereikte de vroege dier-mens al het punt waarop individualisatie mogelijk werd, waarna de ‘Zonen van het denkvermogen’ hun lange evolutiereis begonnen. Het heeft de mensen achttien en een half miljoen jaar gekost om het huidige niveau te bereiken. Hoe kunnen intelligente, geschoolde ‘creationisten’ dan, tegen het bewijs van de wetenschap in, vasthouden aan wat een absurd denkbeeld lijkt?

Beperkte zienswijze

Het antwoord ligt in het feit dat zowel de aanhangers van de evolutietheorie als die van de scheppingsleer eigenlijk langs elkaar heen praten; vanuit hun beperkte zienswijze hebben beiden gelijk. Moderne wetenschappers die objectief naar de bevindingen van Darwin kijken, hebben een overvloed aan bewijzen verzameld ten gunste van de evolutie, een lange en langzame ontwikkeling van mensen vanuit dierlijke voorouders, vooral door de ontwikkeling van het denkvermogen.
Creationisten richten zich op de christelijke Bijbel als hun leidraad, waarbij ze het feit negeren dat de Bijbel over een periode van honderden jaren door honderden mensen werd geschreven, dat hij in symbolische taal geschreven is en niet letterlijk, maar symbolisch is bedoeld. De creationist benadrukt met kracht dat de ‘mens’ door God geschapen werd, naar ‘Gods’ evenbeeld, en dus niets aan evolutie te danken heeft. Voor hen missen Darwin en zijn aanhangers de kern van de Mens: dat hij een geestelijk wezen is, van goddelijke oorsprong, en indien hij zich niet altijd gedraagt als Gods schepping, hij door Satan gecorrumpeerd is.

Overbrugd

Kunnen deze twee diametraal tegengestelde opvattingen overbrugd en tegelijkertijd verruimd worden? Vanuit Ons punt van begrip zijn de hedendaagse wetenschappers, de evolutie-aanhangers, zonder twijfel correct in hun analyses van de ontwikkeling van de mens uit het dierenrijk. Wij danken ons fysieke lichaam aan het dierenrijk. Dat maakt ons echter niet tot dieren. Darwin en degenen die zijn denkwijze correct volgden, beschrijven slechts de uiterlijke, fysieke ontwikkeling van de mens en negeren grotendeels dat wij allen doende zijn met de ontwikkeling van bewustzijn. Het menselijk lichaam heeft nagenoeg zijn voltooiing bereikt; er resteert maar weinig dat nog ontwikkeld moet worden. Vanuit het standpunt van bewustzijn echter, heeft de mens nauwelijks de eerste stappen gezet naar een bloei die zal aantonen dat de mens inderdaad goddelijk is, een Ziel in incarnatie. Eens zal het feit van de Ziel door de wetenschap worden bewezen en daarmee algemeen aanvaard worden, en zal de oude tweedeling geheeld worden.

(De Meester — is een ouder lid van de Geestelijke Hiërarchie van Meesters van Wijsheid. Zijn naam, welbekend in esoterische kring, wordt om diverse redenen nog niet bekendgemaakt. Benjamin Creme staat in voortdurend telepathisch contact met zijn Meester, Die deze artikelen aan hem dicteert.)


Lees ook de artikelen uit vorige maanden