Tekenen van de tijd – januari/februari 2009

Canadese vrouw heeft buitenaardse contacten

Een vrouw uit Brits-Colombia, Canada, zegt dat zij sinds een close encounter met een ufo in 1988 talloze ontmoetingen en contacten met buitenaardse wezens heeft gehad.
Mirjam Delicado reed in oktober 1988 met vier mensen uit noordelijk Brits Colombia over snelweg 97 in zuidelijke richting en passeerde juist de stad Prince George toen, aldus Delicado, een paar grote stralende lichten achter hen opdoemde en hun wagen op een afstand van minder dan drie meter volgde.
“Het was nacht en we dachten dat het een vrachtwagen was, maar de lichten bleven ons volgen wanneer we alleen waren en verdwenen wanneer een auto of een huis in zicht kwam,” vertelde ze. “Nadat de lichten ons urenlang hadden gevolgd, kwamen we bij 100 Mile House en ik dacht dat we ons daar zouden kunnen ontdoen van wat het dan ook was.”
Maar al gauw nadat ze het plaatsje Mile House hadden verlaten, volgden de lichten hen opnieuw, waarbij ze vaak verschenen en verdwenen. Delicado vroeg de bestuurder naar de kant te gaan en te stoppen. “Zodra we stilstonden, klapte haar hoofd naar achter en staarde ze wezenloos voor zich uit, terwijl de mensen op de achterbank in een geanimeerd gesprek gewikkeld waren,” zei Delicado. “De twee bollen bevonden zich 30 cm achter ons en de auto was overspoeld met helder licht. Ik keerde me naar de voorkant van de auto en zag een ruimteschip op de weg. Het was lichtgevend en het was moeilijk om de details te zien, maar het leek alsof er stoom vanaf kwam.”
Kleine wezens, ongeveer anderhalve meter lang, met grote, zwarte ogen en grote, kinderlijke hoofden kwamen naar haar toe. “Ze hadden een kleine mond, een heel kleine neus en droegen een eendelig pak. Ik hoorde instructies in mijn hoofd om uit te stappen. Ik was bang, maar niet door angst bevangen, meer in een staat van verwarring. Maar zij bleven zeggen dat ik niet bang hoefde te zijn, we zullen je geen kwaad doen,” aldus Delicado.
De wezens namen haar bij de hand en liepen een korte afstand langs de weg en een hoge berm op. Toen ze omhoog keek, zag ze een groter ruimteschip met een open ingang. “Er stonden twee lange wezens, ruim 2,10m lang, bij de ingang,” vertelt ze. “Ze hadden blond, eigenlijk heel wit haar, en grote waterblauwe ogen. Ze droegen lange gewaden.”
Delicado ging het ruimteschip binnen, dat een metaalachtig interieur had dat steriel aandeed. “In het midden was een cirkelvormig werkgebied met banken en daarboven een zwevende witte lichtbol waarvan ik denk dat het energie was. Het leek een controlecentrum waaruit informatie van de bol naar de wezens stroomde,” zei ze. Delicado communiceerde telepathisch met de wezens. “Ze lieten me op een soort ligstoel plaatsnemen en voor mij verscheen een scherm dat beelden toonde van mogelijke toekomsten voor de Aarde. Ik zag een nasleep van een aardbeving en ze legden me uit wat het was en ze schenen het vermogen te hebben om de ervaring in mij te plaatsen. Ze gaven me het fysieke vermogen om het trauma te ervaren.”
Delicado bracht drie uur in het vaartuig door, terwijl ze keek naar wat een film leek te zijn, alvorens naar de auto terug te keren. Iedereen in de auto werd wakker toen ze terugkwam, en ze spraken over de lichten, maar niet één van  hen had gezien of ervaren wat Delicado meemaakte. De volgende dag kwamen bij Delicado herinneringen van de gebeurtenissen van de vorige dag naar boven. Ze zag terugkerende beelden van oorlog, meteoren die op de Aarde insloegen en andere rampen. “Ze begonnen duidelijk in mijn denken door te sijpelen,” zei Delicado. “Al deze mogelijkheden van een toekomst waar we op afstevenen als we het pad waarop de mensheid zich bevindt niet veranderen.”
De ervaring overtuigde haar van het belang om de Aarde te respecteren en bracht haar ertoe te geloven dat mensen niet alleen zijn in het heelal. “We dragen verantwoordelijkheid voor ons zelf en voor al het leven,” zegt ze.
Delicado gelooft dat de buitenaardse wezens de toezichthouders van de Aarde zijn. “Zij mogen zich niet mengen in wat we hier op Aarde doen, maar ze geven mensen als ik informatie en we hebben de vrije wil om met de informatie te doen wat we willen.”
Delicado hield haar ervaringen 15 jaar lang geheim, maar had naar eigen zeggen telepathische contacten met de wezens. Ze zei dat ze telepathisch werd geïnstrueerd wanneer ze haar ervaringen en kennis openlijk kon gaan bekendmaken. De afgelopen vijf jaar heeft ze op conferenties en andere bijeenkomsten gesproken.
Delicado zegt dat de boodschap van de buitenaardse wezens een boodschap van hoop en bemoediging is. “De wezens zijn hier sinds het begin der tijden en naar wat ik begrepen heb, dragen zij ook zorg voor andere planeten in de ruimte. Ze zijn ook in de droomwereld en sommigen bevinden zich onder ons. Ik heb ze in het openbaar gezien en ze lijken niet op ons, maar anderen zien niet wat ik zie.”
Delicado heeft over haar ervaringen een boek geschreven met de titel Blue Star: Fulfilling Prophecy. (Bron: bclocalnews.com)
(De Meester van Benjamin verklaart dat dit verslag in grote lijnen waar is, maar met enige mate van astrale verfraaiing. De kleine wezens kwamen van Mars, de lange wezens van Jupiter.)

UFO-waarnemingen

Australië: Steve Jolliffe uit Sydney zag in december 2008 op de landkaarten-website van Google op een foto van zijn wijk iets wat een ufo bleek te zijn. De ufo leek te zweven boven Millers Point in Sydney, dichtbij Sydney Harbour Bridge. “Ik woon in de straat op de hoek en heb een mooi uitzicht op de haven,” zei hij. “Ik probeerde er alleen maar een beeld van te krijgen op Google toen ik het zag. Mijn blik viel er gewoon op. Ik kon niet meer naar bed. Ik dacht direct dat het een ufo was.” (Bron: Daily Telegraph, Australië)
Schotland: Een 16-jarige jongen en zijn familie zagen op 26 december 2008 drie ufo’s in de lucht boven Dumfries. Macauly Moodycliffe was op weg naar een snackbar in de buurt toen hij ongewone lichten zag. Hij rende naar huis om het aan zijn familieleden te vertellen, die zeggen de voorwerpen eveneens te hebben gezien. Aldus Moudycliffe: “Het waren grote oranje bollen met een cirkelvormige oranjekleurige gloed erom heen die door het licht afgegeven werd. Ze leken zich langzaam voort te bewegen, maar toen ik wat beter keek en een vliegtuig in de lucht zag, was het duidelijk dat ze zich zeer snel voortbewogen, heel wat sneller dan het vliegtuig.”
De twee voorwerpen waren ongeveer vijf minuten lang zichtbaar alvorens in de verte te verdwijnen. Kort nadat de eerste twee lichten verdwenen, verscheen er een derde. Moodycliff vertelde: “De twee verdwenen na een poos uit mijn zicht terwijl ze in de verte vervaagden, maar toen verscheen er van achter de huizen een derde dat de richting van de andere twee volgde, totdat het eveneens geleidelijk in de verte vervaagde. Het was vreemd, omdat ze nogal groot leken te zijn, maar geen geluid maakten.” (Bron: Dumfries and Galloway Standard, VK)

Aardappelteken

Op 17 december 2008 sneed Sharda Ganpat, een Surinaamse Hindu uit Den Haag, een grote aardappel doormidden. Tot haar grote verrassing ontdekte zij de vorm van een kruis in beide helften.
(De Meester van Benjamin Creme bevestigt dat het kruis werd gemanifesteerd door Maitreya.)

Foto links: Zegening van de Meester in Tokio op
een foto van studenten bij Buaiso, het gedenkhuis
voor de heer en mevrouw Jiro Shirasu, Tokio, mei 2007.
Ingezonden door Hiroshi Iwama.