Ontmoetingen met Maitreya

Honderden lezers van het blad Share International meldden in de afgelopen jaren een bijzondere ontmoeting te hebben gehad met iemand die, dachten zij, wel eens Maitreya geweest kon zijn. Bij de selectie die we hier laten volgen, was dat inderdaad het geval, zo bevestigde de meester van Benjamin Creme. (meer brieven van lezers in het archief)

1. Wonderbaarlijk zuiver gezicht "

Toen ik in Berlijn langs het Schöneberg-park liep, passeerde ik een man. Hij was ca. één meter tachtig lang, had een smal postuur en een donkere baard. Het opvallendste waren zijn donkere ogen en hij had een wonderbaarlijk zuiver gezicht. Hij droeg een wit overhemd op een witte broek. Toen ik langs hem liep, keek hij mij recht in mijn ogen. Zijn blik leek tot in het diepst van mijn ziel door te dringen."
HG, Berlijn, Duitsland.

2. Twee mooie, lachende ogen"

Afgelopen december (1993) waren mijn man en ik op reis door zuid-Marokko. Op woensdag 8 december (de dag van de Onbevlekte Ontvangenis) brachten we een bezoek aan het vissersstadje Essaouria. We liepen door de drukke straatjes toen ik opeens iemand opmerkte die gehurkt aan de overkant van de straat zat. Het was een jonge vrouw met een baby in haar armen die ik aanzag voor een bedelaarster. Vanachter de sluier die haar gezicht bedekte keken twee mooie, lachende ogen mij heel open en oprecht aan.
Ik voelde mij op onweerstaanbare wijze aangetrokken; haar ogen straalden zoveel liefde en geluk uit. Het was alsof ik een hele goede vriendin terug zag om wie ik veel gaf. Ik gaf haar wat kleingeld, dat ik meestal op zak heb. Later vertelde ik mijn man dat ik een bedelaarster had gezien die een prinses zou kunnen zijn."
(Naam en adres bekend bij de redactie, Genève, Zwitserland) 

3. Lange man in het wit"

Vele gebeurtenissen brachten me op de hoogte van de Geestelijke Hiërarchie en de leringen van de meesters. De informatie was zó inspirerend dat ik die begon te gebruiken in de lessen die ik gaf op mijn school in Fairport, New York. Op een avond in oktober 1990 gaf ik de leerlingen een meditatie-oefening. Opeens zag ik rechts naast mijn lessenaar een lange man die in het wit gekleed was. Hij zei niets, maar leek zich erover te verheugen dat de leerlingen over de Geestelijke Hiërarchie hoorden en deze meditatie deden. Aan het einde van de meditatie vroeg ik de leerlingen als altijd of ze wilden vertellen wat ze tijdens de meditatie hadden ervaren. Op dat moment was de lange vreemdeling al verdwenen, maar twee leerlingen hadden hem op hetzelfde moment als ik tijdens de meditatie gezien."
MG, Florida, VS."

4. Lange ‘hindoe’ "

Rond Pasen 1993 gingen we met vier mensen uit Spanje naar Londen om deel te nemen aan de 24-uurs meditatie bij Benjamin Creme. Op de avond van Goede Vrijdag hebben wij enige uren met zijn vieren gemediteerd. Zaterdagochtend, na een tijdje gemediteerd te hebben, bleef ik even zitten en keek naar de mensen die aanwezig waren en degenen die kwamen en gingen. Plotseling liep er een lange man, in het wit gekleed en met een goed verzorgde stevige, zwarte baard langs. Ofschoon het licht gedimd was, zag ik dat zijn huid donkergoud van kleur was. Ik dacht: "Hoe is hij binnengekomen?" Ik sloot mijn ogen en probeerde weer te mediteren; na een poosje opende ik ze weer en toen zag ik dezelfde man links achter in de ruimte staan. Het viel mij op dat hij erg lang was en ongeveer 37 à 38 jaar oud.
Het einde van de transmissie naderde en ik ging samen met een vriendin naar buiten. We stonden aan de overkant van de straat tegen een tuinmuur en keken naar het huis van Benjamin Creme. Mijn vriendin Marta vroeg: "Wie was die lange hindoe?" Ik antwoordde: "Die was er nu toch niet, dat was toch vanochtend>". En één van de anderen zei: "Ik was ook diep ontroerd, hij zat in de hoek en ik dacht dat hij misschien Maitreya was". Haar man viel haar in de rede en zei: "Maar dat kan helemaal niet, er zat daar niemand, die stoel was leeg!" Maar Marta hield voet bij stuk: "Hij zat daar wel, hij stond op, deed één stap, draaide zich om en stond precies voor mij. Ik zag hem heel duidelijk". We hebben alle drie beschreven hoe hij er uitzag en onze beschrijvingen kwamen overeen."
MCD, Barcelona, Spanje.

5. Engel"

Op mijn werk hoorde ik van een collega dat ze twee uitzonderlijke gebeurtenissen had meegemaakt.
Op een dag ging ze een eindje wandelen in Lausanne. Bij een zebrapad wachtte ze met oversteken omdat er een vrachtwagen aan kwam. Het volgende ogenblik zag ze midden op de weg een vrouw met een kinderwagen. Maar de vrouw met het kind had de vrachtwagen helemaal niet gezien. Mijn collega kon van schrik geen woord uitbrengen en de situatie hopeloos leek. Ze wendde haar blik naar de vrachtwagen, en zag op dat moment een man die met opgeheven armen, naar de vrachtwagen toe, op de weg stond. Dit gebeurde in een fractie van een seconde en het leek alsof de man, die in het wit gekleed was, vleugels had. Mijn collega dacht dat hij een engel was. De vrachtwagen kwam tot stilstand en de vrouw met de kinderwagen stak veilig de weg over.
Het gebeurde ook in Lausanne dat dezelfde collega onderweg was in haar auto. Ze reed alleen en opeens stopte de auto in een bocht. Ze probeerde de auto weer aan de praat te krijgen, maar plotseling zag ze een vrachtwagen aankomen die haar niet kon zien omdat ze in die bocht stond. Ze sloot haar ogen, ervan overtuigd dat haar laatste uur geslagen had.
Er gebeurde niets en toen ze haar ogen weer opende, zag ze een in het wit geklede man met opgeheven armen tussen haar auto en de vrachtwagen staan. De man keek naar de vrachtwagen en zij zag dat hij vleugels had. Ze was ervan overtuigd dat deze engel haar leven had gered."
Concetta Cordo, Zwitserland6. Overweldigend gevoel van liefde"In de zomer van 1980 bezocht ik de Edgewood Fair in Brits-Columbia, Canada. Het was een mooie zomerdag en terwijl ik zo over de markt liep, zag ik een man van rond de 35 met een donkere huidskleur (mogelijk Indiaas) en intense donkere ogen, die uit het niets leek te zijn gekomen. Hij stond temidden van de menigte en keek mij recht aan. Zijn glimlach en zijn blik waren zo sterk, zo vol liefde en mededogen dat ik met tranen in mijn ogen mijn handen samenvouwde als in de traditionele Indiase groet en zijn lach beantwoordde. De liefde die ik voelde van deze man was zo overweldigend; ik merkte ook dat mijn gewaarwording door deze ene blik enorm vergroot was. Enkele ogenblikken later, ik had even opzij gekeken, keek ik weer naar waar hij had gestaan, maar hij leek te zijn verdwenen.
Gaandeweg vergat ik de ervaring totdat Share een paar jaar geleden een foto van Maitreya publiceerde. De overeenkomsten waren zo groot dat ik mij nu afvraag of de man die ik in 1980 heb gezien Maitreya was."
BN, Edmonton, Canada.

7. Lang, gracieus en stralend"

Ik schrijf u over een wonderbaarlijke gebeurtenis, die een ommekeer in mijn leven betekende. Toen ik een paar jaar geleden naar mijn werk reed, via Cranford naar west-Londen, zag ik op de stoep een zwerver die in tegenovergestelde richting liep. Eerst walgde ik ervan; hij droeg lompen, letterlijk aan elkaar geknoopte lompen die zijn romp maar net bedekten. Terwijl ik doorreed, keek ik snel nog even naar hem — hij was een verbazingwekkende verschijning: lang, gracieus en stralend. Dit was geen bedelaar; een ogenblik voelde het alsof ik bewegingloos in mijn auto zat, terwijl hij stevig doorliep en de wereld onder zijn voeten liet doordraaien alsof ik stilstond. Het volgende moment ging het verkeer door en was hij nergens meer te bekennen. Even wilde ik uit mijn auto springen en achter hem aan rennen, maar ik moest op het verkeer letten en hij was al verdwenen.
De glans van dat ogenblik, misschien maar een paar seconden, leeft nog steeds in mij voort. Sindsdien leidde mijn pad naar geestelijke genezing en nieuwe hoop voor de wereld. Wie het ook was, ik ben hem dankbaar."
M J. D, Farnborough, Engeland.

8. Assistentie bij geboorte"

Ik wil u graag schrijven wat mijn dochter Esther is overkomen toen zij moest bevallen in de Coreysa-kliniek in Ciudad Real (Spanje). Het gebeurde op 7 april 1995. Aanwezig waren haar man, de vroedvrouw, twee verpleegkundigen en ik, haar moeder.
Het was de eerste bevalling van mijn dochter en die begon met de normale geboortepijnen: zeurende pijn afgewisseld met heftige pijnscheuten. Plotseling verdween de pijn en op dat moment raakte ze in een soort trance, haar blik was afwezig, zonder enige uitdrukking. Zij strekte haar armen uit boven haar hoofd, met haar handpalmen omhoog en haar vingers gespreid, alsof ze iets wilde aanraken. Ze bewoog haar handen heen en weer en tegelijkertijd maakte ze diepe keelgeluiden, alsof het mantrams waren en herhaalde constant het OM. Ze was zich niet bewust van wat ze deed. Later kreeg ze weer een hevige pijnscheut en op dat moment was ze zich er weer van bewust, liet ze haar armen zakken en stopte ze met geluiden maken.
De vroedvrouw sloeg haar sprakeloos gade. Snel onderzocht ze haar door haar vingers in de vagina te brengen waarop de ontsluiting ineens zo snel ging dat ze zich met het bed door de gangen moest haasten naar de verloskamer. Het kind werd vrijwel direct geboren en zo gauw zijn hoofdje zichtbaar was, begon hij te huilen. Toen mijn dochter terugkwam in de kamer was ze volkomen vredig en het was haar niet aan te zien dat ze net bevallen was.
Terug in de kamer vroeg ik haar wat er gebeurd was. Ze vertelde me dat toen ze bewusteloos was, ze niet meer in de kamer was en een aantal in het wit geklede wezens zag, die er uitzagen als monniken met een wit kapje op hun hoofd. De monniken vroegen haar samen met hen te bidden en dat was het geluid geweest dat we gehoord hadden. Ook vertelde ze dat ze toen veel kalmte en vrede voelde."
FP, Malaga, Spanje.
(NB: De meester van Benjamin Creme verklaarde dat de mannen in het wit die assisteerden bij de geboorte Maitreya, de meester Jezus en nog twee andere meesters waren.)