Ongewone lifter

De liftster in Frankrijk

Het volgende relaas is ontleend aan een artikel in de Zwitserse krant Le Matin van zondag 18 april 1993.

"... Het is 1981. Vier jongeren, die elkaar goed kennen, trekken vaak naar een naburige stad in het zuiden van Frankrijk. Om half één in de nacht besluiten ze terug te gaan naar Montpellier. Voorin zitten twee jongens, achterin twee meisjes. Wanneer ze Palavas uitrijden, zien ze een vrouwelijke liftster. Zij lijkt ongeveer 50 jaar oud, draagt een witte regenjas en een witte shawl om haar hoofd. De chauffeur stopt, de vrouw stapt glimlachend in zonder een woord te zeggen, en gaat achterin zitten tussen de twee meisjes. Even later, als ze een gevaarlijke bocht ingaan, roept ze: ‘Pas op! De bocht!’ De chauffeur vermindert snelheid en de schreeuw van de twee meisjes achterin doet hem en zijn metgezel omkijken. De liftster is er niet meer."

De lifter in Australië

In februari 1992 deden lifter-verhalen de ronde in Australië, waar verscheidene mensen een lifter hadden meegenomen in de streek ten noorden van Sydney. Nadat hij, zoals gebruikelijk, had gezegd dat de Christus in de wereld is en dat zij hem spoedig zouden zien, verdween de lifter uit hun auto.

De lifter in Nieuw-Zeeland

In de christelijke gemeenschap in Nieuw-Zeeland gonsde het in 1990 het van de verhalen over een mysterieuze lifter. "De kerel die ze hadden opgepikt, zei iets in de trant van: ‘Wist je dat de Heer in aantocht is?’, en dat is het enige wat hij zei," schrijft journalist Brian Finn, die een onderzoek instelde naar de voorvallen. "Daarna verdwijnt hij uit de rijdende auto."

De lifter verscheen op verscheidene hoofdwegen, steeds aan jonge christelijke paren. Sommigen zeiden dat de vreemdeling ‘helder witte kleren’ droeg, hoewel niemand in staat is geweest te beschrijven hoe hij er precies uitzag. In twee artikelen in de Nieuw-Zeelandse krant New Truth, wordt de lifter in één adem genoemd met een aantal andere mogelijke ‘wonderen’, die wijzen op de aanwezigheid van de Christus in de wereld.

Enkele lezers van Share International meldden soortgelijke ervaringen:

Simpelweg verdwenen

In september 1992 schreef de Nieuw-Zeelander John Turner (uit Ohaeawai) aan Share International:

"Ergens in 1977 of 1978 zag ik aan de kant van de weg iemand zitten. De persoon oogde heel zuiver en op de een of andere manier ánders; dat wil zeggen, fijngebouwd en geen dominerend mannelijk of vrouwelijk uiterlijk. De persoon was geheel in het wit gekleed. Ik voelde de aandrang om hem een lift aan te bieden. Tijdens de reis zat hij met gekruiste benen op de stoel. Mijn passagier vroeg of hij kon uitstappen aan de zuidkant van het stadje Orewa, even ten noorden van Auckland. Omdat het een hoofdweg was, sloeg ik af om de wagen te stoppen.
Ik herinner me dat ik verwonderd was over het feit dat ik helemaal geen verkeer zag, wat ongewoon was voor deze omgeving en het tijdstip van de dag (vroeg in de middag). Er waren ook geen mensen in de buurt. Het was volkomen stil. Mijn passagier stapte uit en ik deed hetzelfde om buiten een sjekkie te draaien.
Het was op dat moment dat de persoon simpelweg verdween. Er was nergens een plaats waar hij naar toe had kunnen gaan. Hij had geen bagage bij zich en ik begreep absoluut niet wat er gebeurd was.
Ik kan me geen noemenswaardig gesprek herinneren, en ik heb er tegen niemand iets over gezegd, omdat het zo onwaarschijnlijk leek. Afgelopen december hoorde ik van een andere verschijning van een ‘lifter’ in Nieuw-Zeeland die plotseling verdween; het lijkt erop dat hetzelfde mij toen is overkomen."

 "De Christus is in de wereld."

"Mijn man en ik waren vorig jaar in Dallas om Benjamin Creme’s lezing bij te wonen en deel te nemen aan de Transmissie-meditatie. De man die tijdens de Transmissie naast mijn echtgenoot zat, vertelde ons hoe zijn vrouw onlangs samen met een vriendin een lifter had opgepikt in Dallas. Normaal gesproken zouden ze nooit iemand meenemen, maar deze man zag er zo betrouwbaar uit. Tijdens de rit zei hij: "De Christus is in de wereld." Toen zij omkeken om hem te vragen waar hij naar toe wilde, bleek hij verdwenen. Dezelfde man vertelde dat hij in een radio-programma over zeven soortgelijke gebeurtenissen had gehoord."
Harriet D. Card, Memphis, Tennessee, VS

 Zesde geval

"Volgens mijn nichtje gonsde het bop een zondag in 1990 van verhalen over wonderlijke gebeurtenissen die zouden hebben plaatsgevonden langs de Natchez Trace, een weg door een nationaal park hier in de buurt. Mensen zagen een man liften langs de Trace-weg. Als ze hem meenamen, zei hij dat hij Jezus was en verdween vervolgens. Een echtpaar verklaarde dat ze doorgaans geen lifters meenemen, maar dat ze dit keer voelden dat ze het wèl moesten doen. Nadat ze hun verhaal aan de park-politie hadden verteld, zei deze dat zij al het zesde geval waren met hetzelfde verhaal.
Elinor MacMullan, Maben, Mississippi

Ogen zo diep als een meer

"Mijn vrouw en ik waren met de auto op vakantie in Zwitserland toen wij de weg kwijt raakten. Er kwamen twee mensen langs en ik stapte uit de wagen om hun de weg te vragen, maar het werd al snel duidelijk dat we elkaars taal niet spraken.
Toen ik mij omdraaide, zag ik iemand met een sportfiets die op mij leek te wachten. Ik keek naar hem en hij stak zijn hand naar me op. Zijn ogen leken zo diep als een meer. Nog nooit in mijn leven heb ik zulke ogen gezien. Ik vertelde hem waar wij naar toe wilden en hij wees ons de weg. Toen ik hem bedankte, raakte ik zijn schouder aan en wenste hem nog een prettige dag. Hij lachte naar mij en wenste me hetzelfde.
Nu komt het merkwaardige deel van het verhaal. Ik ging terug naar de auto, zwaaide nog naar hem en begon weg te rijden. Toen ik onderwijl in mijn achteruitkijkspiegel keek, zag ik dat hij verdwenen was terwijl er geen mogelijkheid was om naar links of naar rechts af te slaan. Als hij achteruit of vooruit was gefietst, had ik hem nog steeds moeten kunnen zien. Mijn vrouw was hier ook getuige van. Hij was nergens meer te bekennen."

De lifter in New York

"Een vrouw uit de Dominicaanse Republiek, die in Queens, New York woont en op Long Island werkt, was in de namiddag rond vijf uur op weg van haar werk naar huis. Het was in die periode extreem koud vriesweer in New York. Ze zag een man langs de snelweg staan liften. Ze reed door zonder aandacht aan hem te besteden, maar plotseling dwong "iets" haar om te keren en de man op te pikken. Terwijl ze inmiddels al twee afritten was gepasseerd, voelde ze zich gedwongen om terug te gaan, hetgeen ze niet begreep omdat ze alleen was en nooit eerder een lifter had meegenomen. Toen ze weer op de plek kwam, stond de man er nog. Hij stapte in en ging op de achterbank zitten. Er is mij niet verteld waarover ze precies gesproken hebben, maar één van de dingen die hij zei was dat de Christus in de wereld is. Toen de vrouw achterom keek, was de man verdwenen. Ze raakte in paniek en stopte op de vluchtstrook. De politie kwam en vroeg wat er gebeurd was en toen zij het verhaal had verteld, zei de agent dat zij al de vierde was die dit verhaal vertelde."
Edith Falk.

De lifter in Zuid-Afrika

In januari 1994 was ik op weg om een oude vriend te behandelen, toen ik een jongeman zag staan die leek te willen liften. Hij zag eruit als een jaar of 20, 25 en had kort bruin haar, droeg een vlekkeloos wit overhemd en een spijkerbroek. Het schoot op dat moment door mij heen dat hij geen schijn van kans had op dat vroege tijdstip een lift te krijgen (en ik neem nooit lifters mee) maar nu stond ik plotseling op de rem en in mijn achteruitkijkspiegel zag ik hem met grote passen naar mij toe komen. Hoe wist hij dat ik zou gaan stoppen? Toen hij instapte, zei ik hem dat ik niet naar Durban ging, maar dat hij meer kans zou hebben op een lift waar ik af zou slaan, op Musgrave Road. Hij keek opzij, lachte en zei dat hij naar dezelfde weg ging.
Ik vertelde hem dat het een heel eind rijden was en dat ik hem onderweg een verhaal zou vertellen om de reistijd te benutten. Omdat ik al vanaf het eerste begin in 1982 een fervent lezer ben van Share International kon ik natuurlijk niet anders dan hem vertellen over de Heer Maitreya, de Christus, die in Australië als lifter wordt meegenomen en dan plotseling uit de auto verdwijnt, en ik vroeg hem of hij op de hoogte was van het feit dat de Christus zich weer onder ons bevond? In antwoord op mijn vraag kreeg ik een liefdevolle glimlach. Toen ik zei: "Wat zou u doen als u dat overkwam?" Weer een glimlach (geen commentaar) waarop ik zei: Ik zou me lam schrikken!

Op dat moment sloegen we Musgrave Road in waar mijn vriend al op me stond te wachten bij het winkelcentrum. (Ik had kort verteld dat ik op weg was om als kanaal voor genezing te dienen en dat ik daarom al zo vroeg op pad was.) Vlak voor hij uit de auto stapte, raakte hij lichtjes mijn linkerknie aan en "zegende" me voor het genezingswerk dat ik ging doen. Wauw! Ik liet bijna de motor afslaan en mijn maag maakte een dubbele salto. Ik kon mijn oren niet geloven. We stapten uit, onze blikken kruisten elkaar over het dak van de auto heen, hij bedankte me en liep weg over het trottoir in de richting van de methodistenkerk om, terwijl ik hem aandachtig volgde, voor mijn ogen te verdwijnen."
Buddy Irwin, Pinetown, Kwazulu (Natal, Zuid-Afrika).