Ik zag Maitreya de Christus

door Patricia Pitchon

Ik heb filosofie gestudeerd aan het Bedford College in Londen. Deze opleiding maakt iemand op z'n minst erg nuchter. Daar wordt niet gesproken over avatars, leraren of goddelijke wezens. Ik ben geboren en opgegroeid in Colombia, in Zuid-Amerika, een zeer katholiek land, maar mijn familie is joods en niemand in mijn omgeving, katholiek of joods, heeft ooit serieus de mogelijkheid van levende messiassen of avatars overwogen. Op de één of andere manier heeft alles, dat op dit gebied belangrijk was, eeuwen geleden plaats gevonden, en een muur van rationalisme, scepsis en materialisme scheidt ons van grote wezens zoals Krishna, Jezus, Boeddha, Mohammed, of Mozes.

In de loop der jaren en los van mijn studie in westerse filosofie, raakte ik bekend met het werk van grote joodse en christelijke mystici, en tevens met de hindoeïstische, boeddhistische en islamitische kennis en enkele Chinese en Japanse filosofen. Al dit lezen resulteerde onverwacht in een diep gevoel van verwantschap met al deze tradities en mensen. Heimelijk voelde ik me één met allen en begon door het oppervlakkige sectarisme heen de grote samenbindende ideeën te zien: de liefde en de wijsheid van God en de broederschap van de mens. Door een studie van de Kabbalah en het soefisme kwam ik tot het begrip dat de Messias een post is, niet een individu, en dat een vervolmaakte meester die post wetmatig bekleedt aan het begin van ieder astrologisch tijdperk (een cyclus van ongeveer 2500 jaar). Zodoende wacht een Messias nu, aan het begin van het Watermantijdperk, op herkenning. Soms verschijnt hij in een lichaam, en soms manifesteert hij zich door een discipel.

Studeren is één ding, maar ervaren is heel wat anders. Op onverklaarbare wijze (of misschien door Gods genade) werd mijn aandacht getrokken door Creme's aankondiging van de wederverschijning van de Wereldleraar, en samen met mijn man bezocht ik vorig jaar april één van zijn lezingen.

U kunt zich mijn verbazing voorstellen toen ik een meester deze bewogen woorden hoorde spreken via de heer Creme. Hij zei: "Ik kom tot jullie als een oudere broeder, één die de mensheid liefheeft", en drong er bij ons op aan de armen en de behoeftigen niet in de steek te laten, en samen een betere wereld op te bouwen. Creme is een Schot, en door zijn Schotse stem heen hoorde ik een onmiskenbaar 'Indiaas' accent. Niets in mijn opvoeding had mij ooit voorbereid op een Aziaat als de manifestatie van een Messias voor het Tijdperk!

Onvergetelijk gezicht

Ook verdween het gezicht van de heer Creme met zijn rose wangen en zijn blauwe ogen en daarvoor in de plaats verscheen, omgeven door een schitterende gloed van wit licht, een prachtig, onvergetelijk gezicht: een gladde, goud-bruine huid, grote donkere amandelvormige ogen die ver uit elkaar staan, een klassiek gevormde neus en mond, en hoge jukbeenderen. Verder had ik de indruk dat dit een lange, slanke man was van midden in de veertig.

Het effect dat deze gebeurtenis op me had was zeer treffend; toen hij naar me keek voelde ik letterlijk een stroom van energie uit zijn ogen naar mij toe komen, en mijn hoofdchakra en de plek tussen mijn wenkbrauwen stimuleren, waarna mijn hart voelde alsof het in brand stond. Deze energie had een eigenschap: het was de zuiverste liefde. De zachtheid van de blik van deze meester vind je zelfs niet in het gezicht van een pasgeboren baby.

Kan iemand dit ooit vergeten, wanneer het hem eenmaal is overkomen? Ik hoop dat mijn ervaring ook u vervult van hoop, vreugde en liefde voor de hele mensheid, en als mij gevraagd wordt: Is deze grote meester van alle meesters, "de leraar van engelen en mensen" in Londen, dan kan ik slechts zeggen: Ja! Ga naar hem op zoek! Verspil geen tijd!
(The Asian Times, 24 juni 1983)